تفاوت عجیب هزینه نگهداری زیرساخت راهآهن هلند و آمریکا
شرکت زیرساخت راهآهن هلند با بررسی هزینه های نگهداری زیرساخت ریلی هلند و آمریکا، تفاوت های مهمی در ساختارهای هزینه را یافته است که ناشی از عوامل مختلفی از جمله ویژگی‌های شبکه، شیوه های عملیاتی و پیچیدگی کلی سیستم است.
تین نیوز | عباس قربانعلی بیک :
شرکت زیرساخت راهآهن هلند ( Prorail ) با بررسی هزینه‌های نگهداری زیرساخت ریلی هلند و آمریکا، تفاوت‌های مهمی در ساختارهای هزینه را یافته است که ناشی از عوامل مختلفی از جمله ویژگی‌های شبکه، شیوه‌های عملیاتی و پیچیدگی کلی سیستم است.
نمای کلی سیستم راهآهن هلند: شبکه راهآهن هلند با تراکم بالا و استفاده فشرده مشخص می‌شود.
آمار کلیدی شامل:
3063 کیلومتر شبکه راهآهن، ۷۰۳۳ کیلومتر خط (نشان دهنده بخش‌های چند خطه قابل توجه)، ۴۰۴ ایستگاه، ۱.۱ میلیون مسافر در روز، ۱۰۰ هزارتن خالص بار درروز (سالانه ۴۰ میلیون تن)، ۹۴ درصد وقت‌شناسی (برای تأخیرهای کمتر از ۵ دقیقه)، ارزش کل زیرساخت: ۳۲ میلیارد یورو، هزینه‌های سالانه تعمیر و نگهداری: ۱.۲ میلیارد یورو (حدود ۳.۷۵ درصد از ارزش زیرساخت)
(آمریکا ۱۴۵ هزارکیلومتر شبکه، حدود نیمی دوخطه، ۶۷ هزار مسافر روزانه و ۳.۶ میلیون تن بار روزانه، ۱.۳ میلیاردتن سالانه).
مقایسه هزینه و عوامل کارآیی: گزارش، مقایسه هزینه چرخه عمر (LCC) بین هلند و ایالات متحده را نشان می‌دهد که تفاوت چشمگیری در هزینه‌های نگهداری زیرساخت آشکار می‌کند. شاخص LCC سیستم آمریکا حدود ۱۹ تخمین زده می شود، در مقایسه با خط پایه ۱۰۰ هلند، که نشان می دهد هزینه‌های نگهداری زیرساخت ریلی در آمریکا تقریباً ۸۱ درصد کمتر از هلند است.
عوامل کلیدی که به این تفاوت هزینه کمک می کنند عبارتند از:
1- پیچیدگی شبکه: راهآهن آمریکا ۶۰ درصد سوزن و ۸۰ درصد سیگنال کمتری نسبت به هلند دارد، سیستم هلند، دارای سیستم های کنترل ترافیک و تقاطع‌های سطحی پیچیده تری است. همچنین راهآهن آمریکا طرح کلی شبکه ساده‌تری دارد، احتمالاً به دلیل تمرکز بر حمل و نقل بار.
۲- برقی سازی: راهآهن باری آمریکا عمدتاً فاقد خطوط برق بالاسری است، در حالی که سیستم هلند، به طور گسترده ای برقی شده است، این تفاوت منجر به هزینه‌های نصب و نگهداری کمتر برای راهآهن آمریکا می‌شود اما نیاز به تأسیسات سوخت گیری (گازوئیل) بیشتری دارد.
۳- شیوه های کاری: راهآهن آمریکا کار روزانه بیشتری دارد (۹۰ درصد در مقابل ۶۵ درصد در هلند) ، عملیات راهآهن آمریکا ساعات کاری موثرتری دارد (با نسبت ۷ به ۵). این عوامل به هزینه های کارگری کمتر و بهره وری بالاتر در ایالات متحده کمک می کند.
۴- میزان استفاده: علیرغم پیچیدگی کمتر، سیستم ایالات متحده نرخ استفاده بالاتری دارد، این استفاده بالاتر امکان توزیع بهتر هزینه در واحدهای ترافیکی بیشتر را فراهم می کند.
۵- عوامل اقتصادی: راهآهن آمریکا از هزینه های مواد پایین تر بهره می برد. تفاوت های قدرت خرید و مزایای مقیاس در ایالات متحده به کارآیی هزینه کمک می کند. گزارش، مزایای بالقوه از تعالی عملیاتی در راهآهن آمریکا را تشریح می کند.
۶- تفاوت های عملیاتی: راهآهن آمریکا یاردهای مانوری پیچیده تری دارد که نشان دهنده تمرکز آن بر عملیات باری است. تأسیسات سوخت گیری دیزلی بیشتر در آمریکا با سیستم غیربرقی آن همخوانی دارد. ۷- تمرکز سیستم: راهآهن هلند برای خدمات مسافری با عملیات پرتکرار و سرعت بالا بهینه شده است. راهآهن آمریکا که عمدتاً بر باری متمرکز است و امکان داشتن زیرساخت و شیوه های عملیاتی ساده تر را فراهم می کند. ۸- ملاحظات کارآیی: گزارش تأکید می کند که کارآیی راهآهن باید به عنوان ترکیبی از اثربخشی، عملیات تجاری، شایستگی و قابلیت اقتصادی ارزیابی شود. پیشنهاد می‌شود کارآیی تجاری به عنوان نسبت درآمد به هزینه‌ها اندازه گیری شود. (مانند شاخص ارزیابی UIC)
برای اپراتورهای قطار: (درآمد + یارانه تعهد خدمات عمومی) تقسیم بر (هزینه ها + هزینه دسترسی) و برای زیرساخت راهآهن: (یارانه + هزینه دسترسی) تقسیم بر (هزینه‌ها + عقب‌ماندگی)، این نسبت ها شاخص‌های سطح بالایی از کارآیی ارائه می‌دهند، و گزارش نشان می دهد که عملیات قطار و مدیریت زیرساخت در هلند نزدیک نقطه سربسر هستند (نسبت های ۱.۰۸ و ۰.۹۸).
این گزارش اهمیت در نظر گرفتن شرایط محلی، اهداف و تمرکز عملیاتی را در ارزیابی کارآیی و هزینه‌های نگهداری زیرساخت راهآهن برجسته می کند.
باوجود پایین بودن هزینه نگهداری راهآهن باری آمریکا، هزینه راهآهن مسافری هلند بسیار بالاتر است که مبین مقایسه خردمندانه برای یافتن عوامل تفاوت هزینه‌ها است.
این گزارش، باور مقایسه پذیر نبودن دو راهآهن با استناد به وسعت سرزمین، طول و نوع شبکه، حجم بار، نوع بهره برداری و … را ابطال کرده و روش صحیح مقایسه را نشان می دهد.
