سرمایه اجتماعی، پشتوانه اصلی ثبت جهانی راهآهن ایران است
قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی گفت: بسیاری از خانواده‌های ایرانی در راهآهن نقش‌آفرینی کرده‌اند و همین سرمایه اجتماعی، پشتوانه اصلی ثبت جهانی این خط ریلی عظیم است.
به گزارش ریل ایران به نقل از ایرنا، در نشست تخصصی با حضور علی دارابی قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی، فرهاد عزیزی مدیرکل پایگاه‌های ملی و جهانی، وحید علی‌قارداشی مدیرکل دفتر مهندسی و نظارت بر تاسیسات زیربنایی راهآهن جمهوری اسلامی ایران، ظرفیت‌های فنی، فرهنگی و گردشگری این شاهکار ۱۳۹۴ کیلومتری بررسی شد.
راهآهن سراسری ایران به‌عنوان طولانی‌ترین خط ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، با ۱۳۹۴ کیلومتر، در کنار راه‌آهن‌های سمرینگ اتریش، هند، سوئیس و ایتالیا جای گرفته است. این مسیر با عبور از ۸ خرده‌اقلیم و ۴ اقلیم اصلی، شاهکار بی‌بدیلی از مهندسی، معماری، هنر و تعامل فرهنگی را رقم زده است.
ساخت بیش از ۲۵۱ پل بزرگ، ۴۰۰۰ پل کوچک، ۲۴۵ تونل و ۹۰ ایستگاه در این مسیر، از جمله پل ورسک، سه خط طلا و بزرگ‌ترین پل فلزی بر رود کارون در اهواز، جلوه‌ای از قدرت مهندسی ایرانی در قرن بیستم است.
طول مجموع تونل‌های این مسیر به ۸۳ کیلومتر می‌رسد که از جمله آن‌ها می‌توان به تونل‌های گدوک و چهارآبدیز اشاره کرد؛ آثاری که در زمان خود از شاهکارهای فنی و معماری جهان محسوب می‌شدند.
علی دارابی قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی در این نشست با اشاره به اهمیت راهآهن در پیوند میان حفاظت از میراث و توسعه گردشگری پایدار گفت: این مسیر تاریخی می‌تواند الگویی برای صیانت از ارزش‌های فرهنگی در کنار بهره‌برداری هوشمندانه در حوزه گردشگری باشد.
وحید علی‌قارداشی مدیر پایگاه میراث جهانی راهآهن سراسری ایران، با تشریح ویژگی‌های منحصربه‌فرد این مسیر گفت:راهآهن ایران نخستین کریدور شمال به جنوب در منطقه بود که دریای خزر را به خلیج‌فارس متصل ساخت و نخستین راهآهن ثبت‌شده غرب آسیا است. این شاهکار مهندسی، جلوه‌ای از مدیریت ایرانی در مواجهه با تاریخ جهانی به‌شمار می‌رود.
قارداشی تاکید کرد: یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد راهآهن ایران، گذر از چهار اقلیم متفاوت است؛ مسافران در یک سفر ریلی می‌توانند تفاوت‌های چشمگیر دمایی و اقلیمی را تجربه کنند، نعمتی که کمتر کشوری در جهان از آن برخوردار است.
وی تصریح کرد: این خط آهن نه‌تنها یک مسیر حمل‌ونقل، بلکه نمونه‌ای کم‌نظیر از سیستم مهندسی است که با عبور از کوه‌ها، دشت‌ها و رودخانه‌ها، تحولات شگرفی در محیط‌های طبیعی و انسانی ایجاد کرده است. این مسیر نشان می‌دهد، که چگونه مهندسی می‌تواند هم‌زمان با غلبه بر محدودیت‌های جغرافیایی، فرصت‌های تازه‌ای برای توسعه جوامع محلی و پیوندهای فرهنگی بیافریند.
فرهاد عزیزی، مدیرکل پایگاه‌های ملی و جهانی، نیز با تأکید بر ضرورت نگاه و تفکر سیستمی به این اثر جهانی گفت: اکنون ظرفیت منحصر به فرد و برندی معتبر و جهانی در اختیار ما قرار دارد. باید این جلسات را به صورت کارگاه‌های عملی و تعاملی برگزار کنیم و بسترهای لازم برای معرفی ارزش‌های برجسته جهانی اثر را فراهم کنیم تا راهآهن ایران به محور گردشگری و اقتصادی قدرتمندی بدل شود.
