ایده ساخت تونل ریلی زیر دریایی میان آمریکا و انگلیس، اگرچه همچنان در مرحله تئوری به سر می برد، اما در صورت ساخته شدن می تواند برتری حمل و نقل ریلی نسبت به هوایی را به اثبات برساند.
به گزارش ریل ایران؛ ساخت تونل در زیر دریا یا سوار شدن سفینه های شخصی زمانی از جمله رویاهای محال انسان به حساب می آمد. نگاهی به رمان های داستانی پر فروش جهان نیز این ادعا را ثابت میکند.
یکی از ایده هایی که انسان سالهاست به دنبال آن بوده و البته همچنان نیز تنها روی کاغذ به سر می برد، ساخت کریدور ترانس آتلانتیک است که لندن را توسط تونلی عبوری از بستر دریای آتلانتیک به نیویورک متصل می سازد. چنین ایده ای در حقیقت، خشکی های اروپا و آمریکای شمالی را با یکدیگر پیوند داده و آرزوی دیرینه انسان را محقق خواهد کرد.
ایده کریدور ترانس آتلانتیک از یک رمان ادبی تا واقعیت!
کریدور ترانس آتلانتیک نخستین بار در سال ۱۸۸۸ توسط «میشل ورنه» در رمانی به نام «تونلی در اعماق دریا» در فرانسه پا به عرصه وجود گذاشت و در سال ۱۸۹۵ در مجله «استراند» منتشر شد. بعدها در سال ۱۹۱۳، بازنویسی تازه ای از این رمان به نام تونل، توسط نویسنده آلمانی «برنهارد کلرمان» منتشر شد. میزان هواداران این سوژه به حدی رسید که تا سال ۱۹۳۵، این رمان به نام های مختلف و به زبان انگلیسی نیز منتشر و به یکی از مشهورترین رمان های دوران خود تبدیل شد.
نهایتا در آوریل سال ۲۰۰۴، این ایده در چند مجله علمی منتشر شده و با اینحال، هزینه ساخت «تونل ترانس آتلانتیک» رقمی بین ۸۸ الی ۱۷۵ میلیارد دلار برآورد شده بود.
سفر انگلیس تا آمریکا تنها در یک ساعت!
آخرین ایده های عملیاتی مربوط به ساخت کریدور ترانس آتلانتیک مربوط به ایده ساخت یک تونل در کف دریا می شود که با سیر مسیر ۳۴۰۰ مایل از لندن به نیویورک می رسد. قطار سریع السیر این پروژه نیز از نوع بولت بوده که با سری در تونل خلاء به سرعتی معادل ۳ هزار مایل در ساعت رسیده که با این حساب، مسیر یاد شده را ظرف اندکی بیش از یک ساعت خواهد پیمود.
نکته مهم در خصوص این مسیر ریلی اینکه در صورت ساخته شدن، نخستین وسیله ارتباط غیر هوایی میان دو قاره به حساب آمده و می تواند به الگویی برای سفر در مسافت های طولانی جهان به حساب آید. با این حساب، حمل و نقل ریلی از حمل هوایی نیز پر سرعت شده و به واسطه حذف مقاومت هوا در سفر با هواپیما، سرعت سیر از سفر هوایی نیز فراتر خواهد رفت.
آیا ایده ترانس آتلانتیک عملیاتی خواهد شد؟
اگرچه ایده ساخت کریدور ریلی ترانس آتلانتیک ایده ای بسیار بدیع و بزرگ به حساب می آید، اما باید دید که آیا علیرغم تمامی پیشرفت های بشر در دانش حمل و نقل و فیزیک، امکان اجرای چنین پروژه ای وجود خواهد داشت؟
بزرگترین مشکل پیش روی اجرای چنین پروژه ای، مساله هزینه آن است که رقمی حدود ۱۷.۴ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۴ برآورد شده است. از آنجاکه چنین پروژه پر هزینه ای نیازمند سرمایه گذاری سنگین است، می بایست سرمایه گذاری روی آن برای سرمایه گذاران جذابیت و توجیه عقلانی کافی داشته باشد.
در سوی دیگر ماجرا نیز، اگرچه طرفداران چنین طرحی معتقدند که این تونل، خشکی های دو قاره مهم و صنعتی را به یکدیگر پیوند داده و علاوه بر حمل مسافر می توان در بخش باری نیز از آن بهره گرفت، اما مخالفین همچنان معتقدند که چنین پروژه ای با فناوری موجود در دست انسان هنوز بسیار بزرگ و غیر قابل دستیابی بوده و نمی توان نام پروژه تجاری را بر روی آن نهاد.
در حال حاضر، به نظر نمی رسد چنین پروژه ای که بسیار پیچیده تر از قطار خلاء ایلان ماسک بوده و علاوه بر محاسبات مربوط به سیر و خلاء می بایست فشار آب در زیر دریا و دیگر موارد را نیز مورد سنجش قرار داد، در حال حاضر جنبه عملیاتی داشته باشد. همانطور که گفته شد، بزرگترین مشکل اجرای این پروژه، تامین مالی آن آن هم برای یک مسیر بسیار پر ریسک است که شاید هیچگاه انسان موفق به ساخت آن نشود. اما پروژه ترانس آتلانتیک، دستکم نماد نوآوری و رویاپردازی های بزرگ و قابل توجه انسان است که قطعا در آینده ای نه چندان دور و با توسعه فناوری های ساخت در زیر دریا، جامه عمل خواهد پوشید.
