سفر مسعود پزشکیان از تیانجین به پکن با سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت
مسعود پزشکیان رئیس جمهور که برای شرکت در نشست سران سازمان همکاری شانگهای، به تیانجین چین سفر کرده بود به دعوت “شی جین پینگ”، رئیس جمهوری این کشور، وارد پکن شد.
به گزارش ریل ایران به نقل از تین نیوز، رئیس جمهور، مسیر تیانجین تا پکن را با قطار سریع‌السیر، با بیشینه سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت طی کرد.
چین با بیش از ۴۲،۰۰۰ کیلومتر، بزرگترین شبکه قطارهای تندرو جهان را دارد و طول آن تا ۲۰۳۵ به ۷۰،۰۰۰ کیلومتر خواهد رسید.
اما چین چگونه به اینجا رسید و پیشرو جهانی و حتی یاریگر دیگر کشورها در ساخت قطارهای تندرو شد؟
در سال ۲۰۰۰، چین توانایی ساخت قطار تندرو نداشت، یکی از اولین همکاری‌ها با شرکت کاوازاکی ژاپن بود که در ساخت قطار معروف شینکانسن مشارکت داشت. در سال ۲۰۰۴ چین فن‌آوری ساخت قطار شینکانسن E2 با سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت را به دست آورد.
تا سال ۲۰۱۰، چین قطار CRH380A را براساس فن‌آوری ژاپنی ساخت اما طراحی آن به روز شد تا به ۳۸۰ برسد و یکی از تندروترین قطارهای دنیا شود و طی چند سال از یک مبتدی به پیشرو ساخت قطارهای تندرو تبدیل شد.
سال ۱۹۹۳، سرعت متوسط قطارهای مسافری چین، ۴۸ کیلومتر بر ساعت بود که سبب از دست دادن سهم ریلی شد که در پنج مرحله با دوخطه کردن، برقی کردن و ارتقای خطوط سرعت حداکثر به ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت رسید.
به گفته وزیر راه‌آهن چین، از سال ۱۹۹۷، چین سرعت قطار خود را ۵ بار تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت افزایش داده است و این پنجمین افزایش سرعت محسوب می‌شود که در ۲۰۰۴ آغاز و به تنهایی ظرفیت حمل ونقل مسافر و بار شبکه راه‌آهن چین را به ترتیب ۱۹ و ۱۵ افزایش داد.
تجربه سفر رئیس جمهور با قطار سریع السیر چین، فرصتی است استثنایی برای جلب حمایت بیشتر از حمل و نقل ریلی، چنانچه این حمایت با رویکرد خردمندانه و غیر احساسی مدیریت شود، می‌تواند زمینه شکوفایی پایدار راه‌آهن را فراهم کند.
