انجمن صنفی ریلی یا انجمن خصمی ریلی؟

با مرور موضع‌گیری‌های رئیس جدید انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های حمل و نقل ریلی، شاهد این هستیم که متاسفانه برخلاف وظایف حرفه‌ای و ذاتی، نه‌تنها رفتارها و موضع گیری های ایشان کمکی به هم‌افزایی و نزدیک شدن بخش دولتی و بخش خصوصی به یکدیگر و رفع موانع و مشکلات این صنعت ننموده است، بلکه شاهد نوعی تقابل غیرحرفه ای با چاشنی خصومت‌های شخصی و رویکردهای غیرسازنده توسط ایشان هستیم.

به گزارش پایگاه خبری ریل نیوز، ناصر کرمی، مدیرکل دفتر تنظیم‌گری ضوابط و مقررات شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران که عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه صنعتی شریف هستند و سوابقی از جمله معاونت ناوگان شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران، مدیرعامل و عضو هیات مدیره شرکت حمل و نقل مسافری بن‌ریل، رئیس هیات مدیره شرکت حمل و نقل باری سینا ریل پارس، و عضو هیات مدیره شرکت ایریکو را برعهده داشته‌اند، با انتقاد از تکرار کتمان حقیقت‌ها، تحریف‌ها و رویکرد غیرسازنده و مخرب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته به بیان توضیحاتی پرداختند.

یکی از وظایف ذاتی و حرفه‌ای تشکل‌های صنفی و به ویژه رئیس و دبیر آن‌ها، ایجاد هم‌افزایی برای نزدیک کردن بخش دولتی و بخش خصوصی به یکدیگر و ایجاد هم‌افزایی در پیشبرد و تقویت صنعت است. این تشکل‌ها می‌بایست از یک سو به شناسایی مسائل صنعت پرداخته و از سوی دیگر برای حل این مسائل به ارائه راهکارهای نوآورانه و خلاقانه بپردازند. ذات وجود این انجمن های صنفی با ایجاد و تشکیل کمیته ها و کارگروه های صنفی، ارائه و تعریف برنامه های راهبردی با رویکرد علمی و فنی جهت برنامه ریزی و کمک به تصمیم سازی عاقلانه برای توسعه و پیشرفت صنعت مربوطه و ارائه راه حل ها ی منطقی و با قابلیت اجرایی با استفاده از اطلاعات و داده های درست و دقیق با رویکردهای کاملا تحلیلی می باشد. در یک کلام خروجی اینگونه تشکل ها با حضور افرادی متخصص و با تجربه و با درایت و دانش  باید منجر به شکوفایی و پیشرفت و رسیدن به اهداف تعیین شده در اسناد بالادستی و برنامه های توسعه کشور باشد.

صنعت حمل و نقل ریلی کشور دارای دو وظیفه اصلی جابجایی مسافر و بار می باشد. برای انجام این دو وظیفه اصلی با توجه با شاخص ها و اهداف تعیین شده در اسناد و برنامه های کلان کشور، راه‌آهن با چالش های  متعددی همواره مواجه بوده و بخش زیادی از منابع و ظرفیت های این صنعت برای حل این چالش ها صرف و هزینه می شود چالش هایی همچون ایمنی، ظرفیت ناپایدار ناوگان، تصدی گری یا حکمرانی، مدل‌های علمی یا بعضا سلیقه ای و بدون برنامه خصوصی سازی، تحول ساختاری و سازمانی، تنظیم گری ریلی، کاهش منابع انسانی (کارشناسی و عملیاتی).

خاصا در دولت تدبیر و امید با تغییرات مدیریتی در شرکت راه آهن ج.ا.ا. (سه مدیرعامل با سوابق و عملکرد های متفاوت!) برنامه ها و راهکارهای متعدد برای حل برخی از چالش های ذکر شده  ارائه شد. در پایان دولت دوازدهم خروجی این برنامه های محیرالعقول این مدیران همچون مدیریت تحول، پروژه قابلیت سازی، اتاق فکر و مرکز جهادی پیشرفت علی رغم صرف هزینه های سنگین، حذف ۱۲ هزار ردیف سازمانی و عملیاتی،  کاهش شدید بودجه های عمرانی ،  روند شدیدکاهشی نیروی کشش خصوصا کشنده های زیمنس، تلمبار شدن هزینه های نت خصوصا در حوزه ناوگان، نبود برنامه ریزی مدون و علمی برای دستیابی اهداف، عدم تعریف برنامه مشخص برای توسعه ناوگان نیروی کشش برای حمل بار، عدم اطمینان بخش خصوصی در سرمایه گذاری توسعه ناوگان، کاهش انگیزه منابع انسانی بدلیل پایین بودن سطح حقوق و دستمزد در مقایسه با برخی از شرکت های وزارت راه و شهرسازی و افزایش فساد و رانت شاهد بودیم.

 در دولت سیزدهم سکان هدایت این شاهکار عظیم به آقای دکتر سید میعاد صالحی سپرده  شد. آقای دکتر صالحی جدا از پیشینه مدیریتی و اجرایی که دارند، فارغ‌التحصیل رشته مهندسی مکانیک مقطع دکتری در دانشگاه صنعتی شریف  می باشند. ایشان با معدل ۱۸.۳۶ با راهنمایی آقای دکتر فرهی (استاد تمام دانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی شریف) با پایان نامه کاملا مرتبط با حوزه ریلی فارغ التحصیل شدند.

آقای دکتر صالحی با روحیه جهادی و پرتلاش و خستگی ناپذیر مدیریت یک ویران سرا را تحویل گرفتند تا بازسازی کامل کنند و الحق هم بازسازی کردند. گزارشات متعدد از اقدامات ایشان در مدت ۳۴ ماه مدیریت این سازمان بزرگ توسط مدیران راه آهن با استناد به آمارهای دقیق  و معتبر ارائه شده است.

با این وجود با مرور موضع‌گیری‌های رئیس جدید و دبیر سابق انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی در این چند سال شاهد این هستیم که متاسفانه برخلاف وظایف حرفه‌ای و ذاتی، نه‌تنها رفتارها و موضع گیری های ایشان کمکی به هم‌افزایی و نزدیک شدن بخش دولتی و بخش خصوصی به یکدیگر و رفع موانع و مشکلات این صنعت ننموده است، بلکه شاهد نوعی تقابل غیرحرفه ای با چاشنی خصومت‌های شخصی و رویکردهای غیرسازنده توسط ایشان هستیم. ارائه تحلیل های غیرعلمی و خارج از چارچوب ادبیات صنفی با استفاده نادرست و مغرضانه از آمارها و داده هایی که بعضا  غیردقیق و نادرست هستنتد و با نیت تخریب مدیرعامل راه آهن ج.ا.ا. ، ثمری جز افزایش مشکلات و موانع برای دولت و برای بخش خصوصی و به طور کلی صنعت حمل و نقل ریلی نداشته است.

در ابتدا به اهم وظایف یک انجمن صنفی خاصا در حوزه حمل و نقل ریلی اشاراتی شد. حال جا دارد که از رئیس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایی شرکت های ریلی  در خصوص عملکرد این انجمن در راستای وظایف اصلی آن مطالبه شود:

۱. پیگیری در خصوص حل  مشکلات ظرفیت قانونی در حمایت از بخش خصوصی،

۲.  تبیین وضعیت واقعی صنعت حمل و نقل ریلی و دلایل و ریشه‌های مشکلات آن به جز در موارد اندک،

۳. پیگیری حل موانع ایجاد شده برای تسهیلات قانونی ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر اقدام از مراجع قانونی،

۴.  اقدامات موثر در سازمان برنامه و بودجه کشور و مجلس برای کاهش بودجه شرکت راه‌آهن،

۵. افزایش تعرفه مسافری که منافع آن مستقیما به بخش خصوصی می‌رسد،

۶. انضباط‌بخشی مالی در وصول مطالبات راه‌آهن برای پرداخت به موقع مطالبات شرکت‌های مالک لکوموتیو،

۷. اقدامات انجام یافته در خصوص رفع موانع واردات لکوموتیو

۸. جبران زیان بخش مسافری در جهت منافع بخش خصوصی و مردم.