راه‌آهن چابهار ـ سرخس مسیر توسعه اقتصادی شرق ایران
پروژه راهبردی راه‌آهن چابهار ـ سرخس، در حال تبدیل شدن به کاتالیزوری برای تحول اقتصادی و ترانزیتی شرق ایران است و به توسعه پایدار و امنیت اقتصادی منطقه کمک خواهد کرد.
به گزارش ریل ایران به نقل از فارس، پروژه راه‌آهن چابهار – سرخس به عنوان یکی از مهم‌ترین طرح‌های زیرساختی کشور، می‌تواند به تحول اقتصادی و ترانزیتی شرق ایران کمک شایانی کند. این مسیر ریلی که از بندر چابهار آغاز و به سرخس در شمال شرق کشور متصل می‌شود، در حال حاضر در مراحل اجرایی پیشرفته‌ای قرار دارد و شامل ۲۳ قطعه است که ۱۵ قطعه آن در خراسان جنوبی در حال ساخت است.
استاندار خراسان جنوبی، سید محمدرضا هاشمی گفت: که این پروژه به عنوان یک شریان حیاتی، نه تنها زیرساخت‌های ترانزیتی کشور را تقویت می‌کند، بلکه به توسعه متوازن و اتصال به کریدورهای بین‌المللی نیز کمک خواهد کرد. خط ریلی چابهار – سرخس به ویژه با اتصال به کریدور شمال – جنوب (شاخه شرقی که اتصال میان هند و کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان را فراهم می‌کند، می‌تواند به جابجایی سریع و موثر کالا از بندر چابهار به نقاط مختلف ایران و کشورهای همسایه کمک کند.
وی گفت: با توجه به موقعیت جغرافیایی بندر چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی کشور، این پروژه می‌تواند نقش بسزایی در گسترش مبادلات تجاری و اقتصادی ایفا کند. علاوه بر این، خط ریلی چابهار – زاهدان که از سال ۱۳۸۹ در حال ساخت است، به‌زودی به سرخس متصل خواهد شد.
وزیر راه و شهرسازی، فرزانه صادق، اخیراً از برنامه‌ریزی برای تکمیل این خط تا پایان سال ۱۴۰۴ خبر داده است، که به معنای پایان دادن به انتظار ۱۵ ساله برای این پروژه استاین در حالی است که این خط ریلی می‌تواند بخشی از کریدور شرق – غرب و متصل شونده به کریدور ۶۰ میلیارد دلاری چین-پاکستان (CPEC) نیز باشد که هنوز اقدام خاصی از سوی مسئولان و افراد مرتبط دیده نشده است.
مهدی باقری، کارشناس حمل‌ونقل و ترانزیت، می‌گوید: که تکمیل این راه‌آهن می‌تواند تحولات عظیمی در اقتصاد سواحل مکران و ترانزیت کالا در جنوب شرق کشور ایجاد کند و جابه‌جایی کالا از بندر چابهار را به شدت افزایش دهد. به گفته او، ورود بخش غیردولتی به سرمایه‌گذاری و اپراتوری شاخه شرقی کریدور شمال- جنوب (خط ریلی چابهار-زاهدان-سرخس)، تحول شگرفی در امنیت و توسعه شرق کشور ایجاد خواهد شد.
این تغییروتحول می‌تواند به اشتغال‌زایی، همبستگی منافع اقتصادی برای افزایش انعطاف‌پذیری در برابر تحریم‌ها، احیای نقش فعال در زنجیره ارزش منطقه‌ای و فراتر از آن تنظیم منافع مشترک مردم با دولت و حاکمیت منجر شود. در نهایت، پروژه راه‌آهن چابهار – سرخس به‌عنوان یک طرح ملی، نه‌تنها به توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل کشور کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به‌عنوان یک کاتالیزور برای رشد اقتصادی و تقویت ارتباطات تجاری ایران با کشورهای همسایه عمل کند. این پروژه، با توجه به ابعاد وسیع اقتصادی و اجتماعی آن، می‌تواند به تحقق اهداف توسعه پایدار در شرق کشور کمک شایانی کند.
